Ποιήματα

2234: Η στιγμή

Όταν παραδίνεσαι στην στιγμή, της επιτρέπεις να σου προσφέρει πλήρως την φιλοξενία της.

2233: Αόρατος άρτος

Το οξυγόνο είναι ένας αόρατος άρτος, που όταν κάποιος κόψει με την αναπνοή του μια μπουκιά, τον προσφέρει στους άλλους αδερφούς που κάθονται γύρω από το οικογενειακό τραπέζι της ζωής, όπου ολόκληρη η Ανθρωπότητα γευματίζει την εμπειρία της, παρουσία του οικοδεσπότη και Πατέρα Θεού.

2232: Αληθινή ποίηση

Η αληθινή ποίηση μαρτυρεί με απλότητα, για όσα όλες οι θρησκείες μαζί, κηρύττουν με πολυπλοκότητα.

2231: Η γέννηση

Η γέννηση σου δεν προήλθε από τις αναπνοές της μάνας, αλλά από το σπρώξιμο όλων εκείνων που έζησαν πριν από εσένα, και από το τράβηγμα όλων εκείνων που θα γεννηθούν μετά από εσένα.

2230: Το εδώ

Και αν δεν μπορείς να δεις το εδώ, στο οποίο τώρα ζεις σαν να είναι η Ιθάκη, τότε ίσως είναι επειδή η σκέψη προτίμησε να μείνει θεοποιημένη στην Τροία, λόγω του έντονου θαυμασμού που εισέπραξε μετά την επινόηση του Δούρειου Ίππου.

2229: Άμβωνες πουλιών

Η ανθρώπινη καρδιά είναι ένα δέντρο που έχει για ρίζες τον χρόνο, για κορμό τους προγόνους, και για κλαδιά τις πράξεις, όπου οι φωλιές των πουλιών είναι στην πραγματικότητα άμβωνες Αλήθειας, από όπου κηρύττουν την γλύκα του Θεού κελαηδώντας.

2228: Καλωσόρισμα στιγμών

Υπάρχουν πολλοί που ανακρίνουν τις στιγμές, και ελάχιστοι που τις καλωσορίζουν ανεξάρτητα από τον αντίκτυπο που εκείνες θα επιφέρουν.

2226: Ο άνεμος και το νερό

Παρόλο που ο άνεμος και το νερό φορούν την ίδια διαφάνεια, ηχούν διαφορετικά κατά την κίνηση τους.

2224: Ζενίθ και ναδίρ

Το ναδίρ της προσωπικής σου αδυναμίας είναι η ιδανικότερη κατάσταση για να σε αγγίξει το ζενίθ της δύναμης του Θεού.

Scroll to Top