Ποιήματα

3359: Ανθρώπινες δυνατότητες

Τα όρια δεν φτιάχτηκαν για να περιορίζουν τις ανθρώπινες δυνατότητες, αλλά για να αναχαιτίζουν τον εγωισμό που προσπαθεί να τις πλήξει.

3358: Μυϊκό μοναστήρι

Κάθε ανθρώπινη καρδιά είναι ένα μυϊκό μοναστήρι, που η Λειτουργία του κοινωνεί ακατάπαυστα με το αίμα Του Ζωοδότη, όλο το βιολογικό δυναμικό του σώματος.

3357: Η γραμματοθυρίδα του κεφαλιού

Οι υψηλότερες σου σκέψεις είναι τα ιδιόχειρα γράμματα του Θεού , που τα χέρια των Αγγέλων της έμπνευσης, εναποτέθηκαν  στην γραμματοθυρίδα του κεφαλιού σου.

3356: Ο ναός της συνείδησης

Η αυθεντικότητα είναι η ευλάβεια με την οποία κάθε άνθρωπος εισέρχεται στον ναό της συνείδησης του, για ν’ανάψει τα κεριά των ορίων μπροστά στο εικόνισμα της Αλήθειας.

3355: Το πανδοχείο του είναι 

Όποιος με προθυμία καταδέχεται να φιλοξενήσει μέσα στο πανδοχείο του είναι του, τις αποτυχίες που αναζητούν ολιγοήμερη ανάπαυση εξαιτίας των ασταμάτητων ταξιδιών τους στ’οδικό δίκτυο της ζωής, έχει ήδη ανοίξει τον δρόμο για τον ερχομό της επιτυχίας.

3354: Μόνο στα σημάδια 

Αν δυσκολεύεσαι ν’ανακαλύψεις το μονοπάτι που καλείσαι να βαδίσεις, τότε φρόντισε να θυμάσαι ότι πέρα από τα σημάδια που καλείσαι να ακολουθήσεις, μπορείς εξίσου να καθοδηγηθείς και από όλα εκείνα που καλείσαι να αποφεύγεις.

3353: Σκέψεις μακαριότητας

Από όλο το νευρωνικό χώμα του μυαλού σου, φρόντισε να κρατήσεις ξέχωρα μια μονάχα χούφτα, για να μπορεί (και) Ο Θεός να σπέρνει  σκέψεις μακαριότητας.

3352: Στους δρόμους που χιλιοβάδισες

Ανάμεσα στους δρόμους που χιλιοβάδισες, και στα μονοπάτια που ποτέ δεν πάτησες, κατοικούν όλες οι εκδοχές του ποιος δεν επέλεξες να είσαι.

3351: Με τα ψίχουλα

Τις φορές που ήθελε να δοξάσει τον Δημιουργό, αλλά δεν είχε χρήματα για ν’αγοράσει ένα κερί, πήγαινε σε κάποιο πάρκο και θρυμμάτιζε μια φέτα ψωμί, γιατί ήταν βέβαιος ότι όταν τα πουλιά θ’άρχιζαν να χορταίνουν με τα ψίχουλα, δεν θα λησμονούσαν να συμπεριλάβουν στις ευχαριστίες τους προς τον Θεό, και

Scroll to Top