Τα δάκρυα μοιάζουν με σωσίβιες λέμβους που μέσα από την διαδικασία του κλάματος, επιχειρούν ν’απομακρύνουν από το πλαίσιο της έντασης κάθε μέλος από το πλήρωμα της συνείδησης που αδυνατεί ν’ανταπεξέλθει.
Οι έννοιες είναι χυμοί από την άμπελο της πραγματικότητας, που η ερμηνεία της γεύσης και της ποιότητας τους, τροποποιείται ανάλογα με την ευαισθησία που διέπει τους γευστικούς κάλυκες του κάθε εγκεφάλου.
Για να υμνήσει η ψυχή Τον Θεό με τις παρτιτούρες που διαμόρφωσαν οι νότες του κόπου, αξιοποιεί τις χορδές του σώματος όπως ο μουσικός τις αντοχές του έγχορδου.
Το νόημα είναι ένας διανοητικός οίνος, που η οξύτητα του (καθ)ορίζεται από την τρύγηση του καρπού των λέξεων, που πραγματοποίησε η συγκομιδή της σκέψης.
Κάθε φορά που ο άνθρωπος σχοινοβατεί πάνω στο λεπτό σκοινί της πίστης, που εκτείνεται πάνω από τον γκρεμό των αβέβαιων καταστάσεων, καλείται να συμπεριφερθεί στις επιδράσεις της αμφιβολίας, με τον αντίστοιχο τρόπο που κάθε έμπειρος σχοινόβατης αλληλεπιδρά με την βαρύτητα.
Ο νους καλείται να στρώνει το χαλί του φωτός μπροστά από τα βήματα της αντίληψης, για να επιτρέψει στα ευαίσθητα πέλματα των ματιών να κινούνται με ασφάλεια πάνω στο απρόβλεπτο οδόστρωμα της αναζήτησης.
Ήταν τόση η Ανθρωπιά Του Χριστού που η σάρκα Του έκανε ακόμη και ότι δεν μπορούσε, για να απορροφήσει όλον εκείνον τον Πόνο που άδικα Του προξενούσαν τα βασανιστήρια των Ρωμαίων, προκειμένου να μην πονέσει καθόλου.
Ας γίνει η νοοτροπία σου ένα λεωφορείο, που ανά πάσα στιγμή θα είναι πρόθυμη να παράσχει σε κάθε (συν)άνθρωπο την δυνατότητα δωρεάν μεταφοράς, προς τον προορισμό της συμπόνιας.
Όταν η σκέψη σου ολοκληρώσει την χαρτογράφηση του ακατανόητου, τότε θα προκύψει ένας χάρτης που θα (σου) ζητήσει να παραδοθεί στα πνεύματα εκείνων, που, για να μεταφέρουν τα σύμβολά του πάνω στο χαρτί της σαφήνειας, θα χρειαστεί να τα καταγράψουν έχοντας για μελάνι, το αίμα τους, και για πένα, τον
Όταν το σκάφος της ταυτότητας σου πλέει στον ωκεανό της ζωής, η αυθεντικότητα είναι η μόνη άγκυρα που (θα) μπορέσει να το κρατήσει ασφαλές, όταν οι καταιγίδες της υπερηφάνιας αρχίσουν να (ξε)σηκώνουν ενώπιον του τα απρόβλεπτα κύματατου ανθρώπινου εγωισμού.
