575: Στιγμές αμηχανίας
Οι στιγμές, γίνονται αμήχανες, όταν το προφανές της Αλήθειας, είναι αδύνατο να τεθεί υπό το υποκριτικό καθεστώς, μιας κοινωνικής συναναστροφής.
Οι στιγμές, γίνονται αμήχανες, όταν το προφανές της Αλήθειας, είναι αδύνατο να τεθεί υπό το υποκριτικό καθεστώς, μιας κοινωνικής συναναστροφής.
Μαζευτείτε όλοι εσείς που δεν πιστεύεται σε τίποτε, αν τολμάτε να ανακαλύψετε, το πως, αλλά και το γιατί, η Αλήθεια αναιρεί, όλα όσα αμφισβητείτε.
Κανείς δεν είναι διατεθειμένος, να αναλογιστεί μόνος του, τις παραμέτρους που θα του επιτρέψουν να μεταμορφώσει την ζωή του, αν δεν μεσολαβήσει ένας Δάσκαλος.
Το πολίτευμα του μυαλού, τροποποιείται ανάλογα με το ποσοστό των ψήφων, ανάμεσα στην συνείδηση και τα ένστικτα.
Η εγκυρότητα των γεγονότων, που έχουν τεκμηριωθεί από τον χρόνο, δεν αναιρείται από προσωπικές αμφισβητήσεις.
Η διαφορά που υπάρχει, ανάμεσα στο ανεκμετάλλευτο και το αναξιοποίητο, είναι για να αποκαλύπτει με διαφορετικό τρόπο, το πνεύμα του ανθρώπου που ενεργεί.
Κάθε φορά που η ντροπή σου για τους ανθρώπους, σε σταματά από να μιλήσεις ελεύθερα, δεν διακυβεύεται μόνο η δική σου ακεραιότητα, αλλά και των άλλων.
Η χαρά, θα υπενθυμίζει στους ενήλικες τα βήματα του παιδιού, και η θλίψη θα επεξηγεί στα παιδιά, γιατί τα βήματα των μεγάλων, σοβάρεψαν.
Εκεί που σου είναι αδύνατο να πεις ότι μπορείς, είναι που χρειάζεται να τολμήσεις ότι είναι πραγματικά δυνατό.
Να παρουσιάζεις τον εαυτό σου στον εχθρό, όπως ο Θεός σου ζητήσει, και ποτέ όπως το θεωρείς εσύ.