Ποιήματα

3493: Οι πτυχές του εαυτού σου

Φρόντισε να μην λησμονείς ν’ανάβεις το καντήλι της μνήμης, σε εκείνες τις πτυχές του εαυτού σου, που θυσιάστηκαν για να μπορέσεις να φτάσεις εδώ που βρίσκεσαι σήμερα.

3490: Η γνησιότητα του κόπου σου

Η πετσέτα που σκουπίζεις τον ιδρώτα σου, δεν είναι ένα απλό κομμάτι βαμβακερού υφάσματος, αλλά ο καμβάς όπου οι πόροι του δέρματος σου θ‘απεικονίσουν με ακρίβεια πάνω του, την γνησιότητα του κόπου σου.

3489: Και αν αναζητούσε την ιερότητα

Και αν αναζητούσε την ιερότητα μέσα του, δεν ήταν για λόγους θρησκευτικούς, αλλά γιατί είχε καταλάβει βαθιά μέσα του, ότι δεν είχε κανένα νόημα να γιορτάζει ή να λυπάται για οτιδήποτε στη ζωή του, χωρίς να το μοιράζεται με τον Θεό, σαν να είναι ο καλύτερος Του φίλος.

3488: Η ελευθερία της σκέψης

Το μελάνι είναι το αίμα που χύνει η έκφραση, για να προελάσει βαθύτερα στο ανθρώπινο πνεύμα η ελευθερία της σκέψης.

3486: Το κοίτασμα της ανθρώπινης μοίρας 

Για να συμβεί ό,τι είναι γραπτό να συμβεί, φρόντισε αντί να ενστερνιστείς την παθητικότητα του ντετερμινισμού, να πιάσεις στα χέρια σου την καλλιτεχνική σκαπάνη, και μέσα από την έμπρακτη ενεργητικότητα αυτής σου της συμβολής, να εξορύξεις το πολύτιμο μετάλλευμα της δικαίωσης, που βρίσκεται μέσα στο κοίτασμα της ανθρώπινης μοίρας.

3485: Τα κριτήρια της αρεσκείας σου 

Αν δεν υπήρχαν στη ζωή επικίνδυνες καταστάσεις, τότε, τίποτε άλλο δεν θα μπορούσε να σε παρακινήσει να συνδεθείς ουσιαστικά με ανθρώπους, που δεν υπόκεινται στα κριτήρια της αρεσκείας σου.

3484: Η πρέπουσα ανταπόκριση 

Και αν οι άνθρωποι επιλέγουν οικειοθελώς ν’απευθύνουν τα προβλήματα τους στους Σοφούς, κάθε φορά που δυσκολεύονται, δεν είναι τόσο για ν’ανακαλύψουν την πρέπουσα ανταπόκριση, αλλά για ν’αφυπνιστεί μέσα τους η Σοφία που και οι ίδιοι φέρουν, αλλά αδυνατούν να την εμπιστευτούν.

3483: Ο δρόμος του δέοντος 

Και αν η Αλήθεια παρομοιάζεται με το φως, είναι για να μπορεί η παρουσία εκείνων που την ενστερνίζονται μέσα τους, να νουθετεί με διάκριση τους ανθρώπους που δυσκολεύονται να βαδίσουν τον δρόμο του δέοντος.

3482: Το πλήρωμα του Χρόνου 

Και αν το πλήρωμα του Χρόνου επισκέπτεται πιο συχνά τα μοναστήρια, δεν είναι γιατί το θεωρεί ανώτερο από την κοινωνία, αλλά επειδή όποια ώρα και αν φτάσει εκεί, πάντα θα υπάρχει κάποιος ξύπνιος καλόγερος για να τους υποδεχτεί.

3481: Το κατάρτι της πειθαρχίας

Σαν διαισθανθείς ότι πλησιάζεις (σ)τις Σειρήνες της εξάρτησης, φρόντισε να δέσεις σφιχτά το σώμα της επιρροής σου, στο κατάρτι της πειθαρχίας.

Scroll to Top