Τα πιάτα είναι πορσελάνινοι καμβάδες που εκθέτονται πάνω στον τοίχο του τραπεζιού, για να μπορούν οι άνθρωποι ν’απεικονίζουν πάνω τους το ταμπεραμέντο της φιλοξενίας τους μέσα από την τέχνη της μαγειρικής.
Αν νιώσεις το χάος να σε απορροφά μέσα στον λαβύρινθο του, τότε αντί να κάνεις σπασμωδικές κινήσεις, φρόντισε ν’αρχίσεις να υφαίνεις τις σκέψεις σου στον αργαλειό της πίστης, ώστε το νοητικό νήμα της Αριάδνης, να μην λείψει στιγμή από τα χέρια του Φύλακα Άγγελου σου.
Η κυριολεξία πλοηγεί την αντίληψη του Μαθητή στις λεωφόρους των δεδομένων, ενώ οι Διδασκαλικές μεταφορές προτρέπουν την διάνοια του να συλλέξει την γύρη των νοημάτων που θα αναζωογονήσουν την ανάγκη της μάθησης, μέσα από το παν ανθισμένο λιβάδι της γνώσης.
Όταν αυτό που ζητάς να κάνεις, φιλιώσει με τον λόγο που σε κάνει να το ζητάς, τότε το κουράγιο θα αλείψει το σώμα του μόχθου σου με το μύρο της αξιοσύνης.
Και αν αποφασίσεις να συνεχίσεις, να προσπαθείς, ακόμη και όταν είσαι εξουθενωμένος, τότε φρόντισε να διασαφηνίσεις μέσα σου, αν ο λόγος που το κάνεις επικεντρώνεται στο να δοξαστείς Εσύ από τις επιδόσεις σου, ή Εκείνον που σε προίκισε με τις επιδόσεις σου.
Και αν η γαστρονομία της σκέψης πασχίζει να συνθέτει αξιόλογους στοχασμούς, δεν είναι για να εντυπωσιάσει με τις ικανότητες της, αλλά για να (υπεν)θυμίσει στους κάλυκες του ανθρώπινου πνεύματος, την γλύκα της μνήμης του Θεού.
Κάθε φορά που μιλάς ορθά η γλώσσα σου σμιλεύει την μνήμη της Αλήθειας πάνω στο μάρμαρο της λήθης.
Ο στοχασμός είναι ένας συνειδησιακός μαιευτήρας που βοηθά το έμβρυο της σύλληψης να γεννηθεί στον κόσμο της πραγματικότητας μέσα από την μήτρα του νου.
Τα τραύματα είναι τα εκθέματα που η καρδιά αποκαλύπτει σε όσους μπορούν να εκτιμήσουν την τέχνη της ανθρωπιάς.
Και αν η πίστη σαστίζει τα άτομα δεν είναι τόσο εξαιτίας της αδιαφορίας τους, όσο επειδή λησμόνησαν εκείνο το εκστατικό ρίγος που βιώνεται, όταν οι πράξεις της ψυχής γίνουν πενιές συγκίνησης πάνω στις φλέβες του ανθρώπινου σώματος.
