Ποιήματα

2289: Ολοζώντανη σκηνογραφία

Το σύμπαν είναι μια ολοζώντανη σκηνογραφία, που η υψηλή της νοημοσύνη της επιτρέπει να πλαισιώνει τις σκέψεις και τα λόγια σου, με την εκάστοτε απαιτούμενη δραματικότητα.

2288: Νέο Φως

Η ψυχή σου είναι ένα ποίημα που όταν ο Δημιουργός το απήγγειλε πρώτη φορά μπροστά στο κοινό του σύμπαντος, εκείνο δάκρυσε εξαιτίας της (επιπλέον) ομορφιάς που απέκτησε ο Κόσμος, χάρη στο νέο Φως που εκπέμπει η παρουσία σου.

2287: Η φάτνη

Η φάτνη συμβολίζει το εσωτερικό κάθε ανθρώπινης καρδιάς, που παρά το προφανές της ακαταλληλότητας, ο Χριστός την είδε πιο Άξια να τον (υπο)δεχτεί, ακόμη και από το καλύτερο πανδοχείο.

2284: Ό,τι βλέπεις

Ό,τι βλέπεις το αντιλαμβάνεσαι σύμφωνα με την διάσταση που το προσεγγίζεις.

2283: Φλέβες ορυχεία

Οι φλέβες μοιάζουν με ορυχεία, απ΄όπου ο πλούτος της ζωής εξάγεται χάρη στο μόχθο του αίματος, που με στρατιωτική πειθαρχία μεταφέρει ακούραστα το πολύτιμο αυτό μετάλλευμα, στα όργανα που διασφαλίζουν την λειτουργία της.

2282: Ποιότητα συγνώμης

Η ποιότητα της συγνώμης καθορίζεται από την ειλικρίνεια της έκφρασης και από την γνήσια συνειδητοποίηση του σφάλματος.

2281:  Νόημα ερμηνείας

Το μολύβι είναι ένα σκαρπέλο που αντί για μάρμαρο λαξεύει το νόημα της ερμηνείας.

2278: Η απλότητα του Σταυρού

Η φύση του Θεού και του ανθρώπου, ήταν η μεγαλύτερη διανοητική αντίφαση που υπήρξε ποτέ πάνω στη γη, μέχρι που ήρθε ο Χριστός, και με την απλότητα του Σταυρού, τους έδειξε πώς να αγκαλιάζονται σαν αδέρφια.

2277: Κλωστές δυνατότητες

Ο αργαλειός του Θεού έχει για κλωστές τις δυνατότητες που η ελαστικότητα τους αγγίζει το άπειρο.

2271: Διαστημόπλοιο φέρετρο

Είδε το ανθρώπινο σώμα να τοποθετείται μέσα στη γη έτοιμο ν’απογειωθεί, όντας πλήρως ασφαλισμένο μέσα στο διαστημόπλοιο του φέρετρου, και ενώ απορούσε για τον προορισμό που είχε επιλεγεί για τον νεκρό, κατάφερε να βρει την απάντηση στα μάτια των απογόνων του.

Scroll to Top