949: Βλέμματα μητέρων
Το καμάρι της Παναγίας, όταν τα μάτια της αντίκριζαν τον Υιό της, κοσμεί με την λάμψη του, όλα τα βλέμματα των μητέρων.
Το καμάρι της Παναγίας, όταν τα μάτια της αντίκριζαν τον Υιό της, κοσμεί με την λάμψη του, όλα τα βλέμματα των μητέρων.
Το μέρος που μεγάλωσες, από το μέρος που ζεις, διαφοροποιείται στην επιλογή, και ταυτίζεται στην ανάγκη.
Το ανθρώπινο σώμα, είναι ένα πεδίο μάχης, όπου στο όνομα της ψυχής, αναμετρούνται μεταξύ τους, οι δυνάμεις του αναγκαίου και του ουσιαστικού.
Αν αυτοί που δεν διστάζουν να τζογάρουν τα πάντα για μια ευκαιρία, έκαναν το ίδιο ποντάροντας την ζωή τους στον Χριστό, δεν θα έχαναν ποτέ.
Όταν χάσεις τον εαυτό σου εξαιτίας των άλλων, φρόντισε να θυμάσαι πως όταν καταφέρεις να τον επανακτήσεις, θα χρειαστεί και πάλι να ενσωματωθείς με τον κόσμο, όχι για να υπάρχεις, αλλά για να είσαι.
Στο πεδίο της ταπεινότητας, ο μανδύας που φορά ο βασιλιάς, είναι υφασμένος από τις ίνες των λαθών των άλλων.
Οι νότες του καμάτου, συνέθεσαν την μελωδία της προσπάθειας, βασιζόμενες πάνω στην κλίμακα της ανιούσας.
Η ανάγκη κάθε ανθρώπινης ψυχής να υμνεί τον Θεό, με τον δικό της αυθεντικό τρόπο, είναι που κατευθύνει τα βήματα της, στο μονοπάτι της Αγιοσύνης.
Αν όλοι οι άνθρωποι της Γης γελούσαν ταυτόχρονα, τότε θα χρειαζόταν να καταχωρηθεί στις γραφές, ένας νέος δοξαστικός προς τον Θεό, ύμνος.
Όπως ο στρατιωτικός νόμος, αναλαμβάνει να επιφέρει την τάξη σε πόλεις που βιώνουν ακραίες καταστάσεις, έτσι και ο πνευματικός νόμος επιστρατεύει “άλλες” δυνάμεις, προκειμένου να επιφέρει στον έσω άνθρωπο, την υποστήριξη που απαιτείται, για να επανέλθει η ζωή.