Ο θρήνος είναι το ύστατο σάλπισμα που ηχεί το πνεύμα για να καλέσει σε προσκλητήριο όλα εκείνα τα ανθρώπινα μέρη που είναι έτοιμα να τραπούν σε λιποταξία εξαιτίας της συναισθηματικής και ψυχικής έντασης που επικράτησε στο πεδίο της ένσαρκης εμπειρίας.
Τα όσα αδυνατείς να πεις με λέξεις που δεν γνωρίζεις μπορείς να τα εκφράσεις με την σιωπή της πράξης.
Όταν νιώθεις ότι οι δυσκολίες αρχίζουν να σε σφίγγουν μέσα στα δάχτυλα των προκλήσεων τότε φρόντισε να θυμάσαι ότι οι μύες που λειτουργούν την παλάμη της δοκιμασίας ανήκουν στον Θεό.
Ο οργανοπαίχτης απελευθέρωνε το πνεύμα του ήχου που ζούσε εγκλωβισμένο μέσα στον σιωπηλό κόσμο της παρτιτούρας για να μπορέσει το (περι) ορισμένο σώμα της νότας να μετενσαρκωθεί σε μουσική κατανόηση που θα εισάγει τους ακροατές σε μια μυσταγωγία ευαισθητοποίησης.
Οι νεκροί δεν πεθαίνουν όταν κρυώσει το σώμα τους αλλά όταν οι ζωντανοί αρνούνται να τους προσφέρουν ζωή μέσα στην κόσμο της μνήμης τους.
Όταν το βιβλίο ανοίγει τις πύλες των εξωφύλλων του στ’ αναγνωστικά μάτια για να περιηγηθούν μέσα στην κοιλάδα της γραφής τότε αυτό που παρατηρείται είναι ότι τα περισσότερα από αυτά θα σαστίζουν μπροστά στις εντυπωσιακές λέξεις εξαιτίας της αναφορικής τους έντασης, τα λιγότερα από αυτά θα τολμήσουν ν’ ευαισθητοποιηθούν επιτρέποντας
Τόσο παλικαρίσια φύση έχει αυτή η ψυχή που αρνείται να παραδώσει εξολοκλήρου το σώμα της στον Θεό αν δεν βαδίσει πρώτα στα πιο σκοτεινά και ανεξερεύνητα μέρη της ανθρώπινης ύπαρξης φωταγωγώντας τα με το Φως της Ελευθερίας.
Η αδιάκοπη μετάβαση από το βάθος στο ύψος και αντίστροφα είναι ο μαραθώνιος αγώνας που επιτελεί η προσπάθεια για να μπορεί το πνεύμα να πετά.
Τα δακτυλικά αποτυπώματα παραπέμπουν σ ένα οδικό δίκτυο που επιτρέπει στην αυθεντικότητα να περιηγείται στις διάφορες ηπείρους του ανθρώπινου δέρματος όντας πλήρως απαλλαγμένη από την προσκόμιση οποιονδήποτε διαπιστευτηρίων.
Η ύψιστη τιμή που μπορείς να προσφέρεις σε κάθε άνθρωπο που αγαπάς είναι η κατάθεση της προσοχής σου.
