Όταν μέσω της αυτό παρατήρησης, εντοπίσεις το στίγμα του ζητήματος που καλείσαι να “σμιλέψεις”, εφάρμοσε την προσευχή ως σκαρπέλο, και δες να αποκολλάται, κάθε “δαιμονικό” ίχνος, από την προτομή της αυθεντικότητας σου.
Όταν κάποιος σου ζητά καθοδήγηση, εναποθέτει στα δικά σου χέρια, το νυστέρι της Αλήθειας, γνωρίζοντας πως με, ή χωρίς τομή, θα βγει όρθιος από την δοκιμασία.
Η σκέψη ως δυναμικό, είναι πλήρως απαλλαγμένη από περιορισμούς μορφής, και διάστασης, γεγονός που σε καθιστά υπόλογο, αφού το αποτέλεσμα που θα επιφέρει μια τυχαία εκτίμηση σου, θα είναι θεμελιακά διαφορετικό από εκείνο μιας υπεύθυνης ανάλυσης σου.
Το να προξενείς στους άλλους, την αίσθηση της ασφάλειας μέσω της παρουσίας σου, είναι εύλογο, αλλά το να τους αναδεικνύεις την γενναιότητα που φέρουν, είναι διδασκαλικό.
Οι σκέψεις σου, ανυπομονούν τους ζητήσεις, να σε εμβαθύνουν σε σφαίρες πέρα του προφανούς, γιατί είναι μόνο εκεί, που και οι ίδιες θα μπορέσουν να αντιληφθούν, την ιερότητα της παρουσίας τους.
Τα στοιχεία που θα αναγραφόταν σε μια ταυτότητα, που θα απεικόνιζε τα έσω χαρακτηριστικά, θα εστίαζε στο που μεγιστοποιείται η νοημοσύνη, που αδρανοποιείται το πνεύμα, τι ακριβώς φθείρει τάχιστα την ψυχολογία, και τι θεραπεύει βέλτιστα, τον συναισθηματικό κόσμο.
Αυτό που μέχρι σήμερα χαρακτήριζες ως εξαιρετικό, μέσω των κριτηρίων της δικής σου αξιολόγησης, στην κλάση των όσων θαυμάζεις, θεωρείται εναρκτήριο.
Μόνο όταν ο άνθρωπος, παλεύει να μετουσιώσει σε εμπειρία μέσα του, κάτι που του φαίνεται νέο, καταφέρνει έμπρακτα να αγγίξει, το οικόσημο της Ανθρωπότητας, και είναι μόνο οι λυγμοί της μνήμης, που μπορούν να επιβεβαιώσουν την εγκυρότητα αυτής της ανακάλυψης.
Οι λέξεις που δεν ανήκουν στα κεκτημένα της γνώσης σου, είναι οι μόνες που έχουν την εξουσιοδότηση, να σου συστήσουν περιεχόμενα, που βρίσκονται πέρα από τους περιορισμούς της.
Είναι τα κενά διαστήματα μεταξύ των προτάσεων, και της έκτασης που καταλαμβάνουν σε μια σελίδα, που πάντοτε θα εναποθέτουν, ή θα αφαιρούν, τις επιπλέον προσλαμβάνουσες που οδηγούν στο βαθύτερο νόημα του κειμένου.
