Ποιήματα

109: Δίψα ανθρωπιάς

Κάθε κομμάτι γραφής, αποτελεί ένα κομμάτι πνεύματος, που αφού αποκόπτεται από την ολότητα του δημιουργού, προσφέρεται ως κοινωνία, στους διψώντες για τον οίνο της ανθρωπιάς.

108: Ταυτότητα ψυχής

Η αυθεντικότητα, είναι η ταυτότητα της ψυχής, μέσα στην αιωνιότητα.

107: Το πόσο

Το πόσο παιδί, να το παίξεις σε έναν ενήλικα, και το πόσο ενήλικας, να το παίξεις σε ένα παιδί, πάντοτε θα εξαρτάται από το κόστος, που θα επιλέξεις να αντέξεις, να σηκώσεις.

105: Η κοιλάδα του πόνου

Το να είσαι Άνθρωπος, σημαίνει πως είσαι μόνιμα πρόθυμος, να βαδίζεις στην κοιλάδα του πόνου, όταν τα άτομα, έχουν ως στόχο τους, να την αποφεύγουν όσο το δυνατόν περισσότερο, καθ όλη την διάρκεια της ύπαρξης τους.

103: Ανθρώπινη καταλληλότητα

Αν ο Θεός, ενέκρινε την καταλληλότητα των ανθρώπων, ως το ανθεκτικότερο σκαρί, για την διάσχιση των ωκεανών της απελπισίας, του πόνου, του Θανάτου, μέχρι να αγκυροβολήσουν στο λιμάνι της Ανάστασης, τότε ποιος, ή τι, σε τροφοδοτεί με το θράσος, της δυσπιστίας;

102: Η κόψη του πνεύματος

Η αυθεντικότητα σου, είναι η κόψη που το πνεύμα σου χρησιμοποιεί, για να κόψει τα δεσμά, της συλλογικής σκέψης.

101: Η σκηνή της ζωής

Όποια και αν είναι η φύση του Έργου που καλείσαι να παράξεις για να υμνήσεις τον Θεό, η ζωή που σου δόθηκε, είναι η μοναδική σκηνή, που το βεληνεκές της, θα σου επιτρέψει να απλώσεις το δυναμικό του πνεύματος σου, πέρα από τα σύνορα των προσωπικών σου εκτιμήσεων.

100: Οι ορδές του φόβου

Να επιζητάς να σε στήσει ο Θεός, μπροστά σε όλες τις ορδές του Φόβου της Ανθρωπότητας, ολομόναχο, χωρίς ίχνος όπλου στα χέρια σου, και εκεί που όλα θα έρχονται κατά πάνω σου για να σε σκοτώσουν, εσύ να χαμογελάς, κραυγάζοντας με όλο σου το είναι, “είστε ένα ψέμα, Ο Χριστός

99: Προσωρινά μόνιμο

Φρόντισε η πλώρη των αποφάσεων σου, να μην διαπραγματευτεί την πορεία της, εξαιτίας των όποιων συναισθηματικών καταιγίδων, που τεχνικά, θα κάνουν το προσωρινό, να μοιάζει με μόνιμο.

98: Μείωση αξιακών απαιτήσεων

Η μείωση των αξιακών απαιτήσεων, για την οικοδόμηση μιας πιο άνετης καθημερινότητας, θα προξενήσει διάβρωση, στα θεμέλια της σκέψης.

Scroll to Top