987: Το βάδισμα
Το βάδισμα δεν ανήκει σε εσένα, αλλά σου παραχωρήθηκε από όλους τους νεκρούς, που αιώνες πριν και ενώ περπατούσαν στα τέσσερα στάθηκαν όρθιοι, καταργώντας ταυτόχρονα δυο από τα πόδια, και εγκαινιάζοντας δυο νέα χέρια.
Το βάδισμα δεν ανήκει σε εσένα, αλλά σου παραχωρήθηκε από όλους τους νεκρούς, που αιώνες πριν και ενώ περπατούσαν στα τέσσερα στάθηκαν όρθιοι, καταργώντας ταυτόχρονα δυο από τα πόδια, και εγκαινιάζοντας δυο νέα χέρια.
Στην δίκη όπου κατήγορος είναι ο ίδιος σου ο εαυτός, επιχειρήματα νομικής υπεράσπισης μπορούν να θεωρηθούν, μόνο οι πράξεις που βοήθησαν τους άλλους.
Υπάρχουν πολλές δραστηριότητες που μπορείς να επιδοθείς, αλλά αυτές, που πραγματικά έχουν την ανάγκη του χρόνου σου, είναι ελάχιστες.
Όσο αυτά που λες μεγεθύνονται, τόσο οι πράξεις σου θα καλούνται να υπέρ στηρίζουν την βαρύτητα αυτού του λεκτικού αναπτύγματος.
Καμία εργασία δεν μπορεί να σε διδάξει την ιερότητα της αξίας του χρόνου σου, πέρα από την ενασχόληση με μικρούς ανθρώπους.
Το ποτήρι του πόνου, εμπεριέχει μέσα του τα ευεργετικότερα συστατικά για την κούρα της ανθρώπινης αδιαφορίας.
Αν τα νοήματα των οραμάτων, δεν εκφράζονται με ανθρωπιά και δεν εμπεριέχουν την (προ) απαιτούμενη πρακτικότητα για να κατανοηθούν, τότε η συμβολή τους επιδρά αντίθετα από την αρχική αποστολή τους.
Οι τίτλοι ιδιοκτησίας της ανθρώπινης ζωής ανήκουν στον Θεό, και οι μετοχές του Χρόνου που συνθέτουν αυτό το χαρτοφυλάκιο, έχουν προσωρινά διατεθεί στην υποκειμενικότητα της προσωπικής διαχείρισης.
Όταν η ανάγνωση ενός βιβλίου, σε συνδέει με τον συγγραφέα εξαιτίας της σκέψης που από κοινού μοιράζεστε, τότε μπορείς να καταλάβεις γιατί τα ιερά κείμενα σε σμίγουν με τον Θεό.
Τα προσωπικά σφάλματα, επαναπροσδιορίζουν την ελαστικότητα των ορίων, που αυθαίρετα είχες θέσει στον εαυτό σου.