97: Αμετάκλητη εφαρμογή
Το πρόβλημα δεν είναι η ανικανότητα προσέγγισης της ιδεατής απάντησης, αλλά η αδιάκοπη και αμετάκλητη εφαρμογή της, στον τρόπο ζωής σου, όταν την ανακαλύψεις.
Το πρόβλημα δεν είναι η ανικανότητα προσέγγισης της ιδεατής απάντησης, αλλά η αδιάκοπη και αμετάκλητη εφαρμογή της, στον τρόπο ζωής σου, όταν την ανακαλύψεις.
Είναι μόνο όταν οι πράξεις της ζωής σου, θα αποκαλύπτουν μέσα τους, την ενεργή παρουσία του Θεού, που δεν θα χρειάζεται να πείσεις τους άλλους, ώστε να πιστέψουν στο Έργο σου.
H αιωνιότητα είναι το υλικό του φίλμ, όπου αποτυπώνεται η παρουσία του Θεού, και που μέσω των καρέ του χρόνου, προβάλλεται στην συνείδηση των ανθρώπων, αφυπνίζοντας την Αλήθεια της πίστη.
Η κατάκτηση του εχθρού γίνεται μόνο μέσω της συγχώρεσης, γιατί κανένας άλλος τρόπος, δεν αναδεικνύει την ανωτερότητα του ανθρώπινου πνεύματος, εγκυρότερα και περισσότερο έμπρακτα.
Ο Μίλτος πήγε εκεί που τον χρειάζονται περισσότερο, και γι αυτό παρ όλο που πονάμε, επειδή δεν θα τον βλέπουμε άλλο, ξέρουμε πως θα συνεχίσει να ζει και να χαίρεται βοηθώντας με τρόπους που γήινα δεν ξέρουμε.
Πάνω στο γραφείο του, ο Χριστός, δεν έχει τίποτε, παρά μόνο χώρο, ώστε να (απο)δέχεται με τον ύψιστο σεβασμό, τα αιτήματα όλων των ανθρώπων.
Οι πληγές που φέρεις, επιβεβαιώνουν την εγκυρότητα της σφραγίδας γνησιότητας του χρίσματος, που ο Θεός εναπόθεσε μέσα σου.
Όσο δεν (θα) βιάζεσαι, να αναγνωριστεί η προσπάθεια σου, θα απευθύνεις αίτημα στον Χρόνο, ώστε να σε συμπεριλάβει, στις τάξεις διδασκαλίας της αυθεντικότητας.
Κοιτώντας από ψηλά μια κεραμιδοσκεπή, είναι σαν να βλέπεις μια βιβλιοθήκη, όπου το μοτίβο των κεραμιδιών, απεικονίζεται με τα πλαϊνά των βιβλίων.
Οι προπάτορες της Ανθρωπότητας, δακρύζουν από καμάρι για κάθε σου σκέψη, που μέσω της πράξης σου, υψώνει την ίδια σημαία που και Εκείνοι τότε ύψωσαν, για να υπενθυμίζουν στους προσωρινά πολιτογραφημένους της Γης, την πραγματική υπηκοότητα τους, στο Βασίλειο Των Ουρανών.