Το θεριό που υπάρχει μέσα σου δεν βρίσκεται εκεί για να σε παιδεύει, αλλά για να μην σου επιτρέψει να λησμονήσεις αυτό που πραγματικά είσαι, τις στιγμές που όλα τα άλλα γύρω σου θα σε βεβαιώνουν για την ανυπαρξία του.
Δεν είναι η κατάργηση του Θεού που καλείται νασε προβληματίσει, αλλά η αυθαίρετη αντικατάσταση Του με όποιο κριτήριο ικανοποιεί περισσότερο την φύση της αρέσκειας σου.
Τις φθινοπωρινές ημέρες τα φύλλα των δέντρων γίνονται πλήκτρα στα δάχτυλα του πιανίστα άνεμου.
Το παράδοξο με την εξάσκηση είναι ότι ενώ ο μαθητής θεωρεί ότι δεν καταφέρνει τίποτα το ουσιαστικό επαναλαμβάνοντας συνεχώς την ίδια διαδικασία, το δυναμικό των δεξιοτήτων του αρχίζει να (επ)εκτείνεται πολύ πιο πέρα από την μέχρι τώρα γνώριμη κλίμακα της (αυτο)αξιολόγησης του.
Ο χορός είναι το τραγούδισμα του ανθρώπινου σώματος, και το ανθρώπινο σώμα είναι το τραγούδισμα του χορού.
Τα χρήματα που δίνεις για ένα αγοράσεις ένα βιβλίο, σχετίζονται πάντα με τα υλικά κατασκευής του, αλλά ποτέ με την επίδραση που αυτό προξενεί μέσα σου.
Όποιος κουπί τραβά στης μοναξιάς τη θάλασσα, θα ‘χει την σιωπή για μουσική, τη λαλιά της έμπνευσης για συντροφιά, και το απροσδόκητο των τρικυμιών για σπουδή ζωής.
Κάθε βιβλίο μια θάλασσα που ‘χει για κύματα τα φύλλα, ανάμεσα στα οποία της ανάγνωσης το σώμα κολυμπά, ακολουθώντας πιστά τις υποδείξεις που του παρέχουν οι παρατεταγμένες σε γραμμές λέξεις, οδηγώντας το στην αγωγή της ψυχής.
Όσο θ’ αρνείσαι να κάνεις οικειοθελώς παρέα με τον φόβο, τόσο εκείνος θα συμπεριφέρεται ακραία για να διεκδικήσει την προσοχή σου.
Πάρε στην πλάτη σου χαμογελώντας τον φόβο που τα άτομα της εποχής σου αποφεύγουν να σηκώσουν, και αν παραξενεμένα σε ρωτήσουν “γιατί”, απάντησε τους “για να κάνω οικογένεια μου ακόμη και εκείνους αυτούς που τώρα δεν είναι.”
