Ποιήματα

270: Το κόστος της αδιαφορίας

Το κόστος που καλείσαι να επωμισθείς, θα φτάνει πάντοτε, μέχρι εκεί που του επιτρέπεται, από την αδιαφορία σου.

269: Υπόδικος και υπόλογος

Η φωνή της Αλήθειας, θα ηχεί ολοένα και πιο εκκωφαντικά εντός σου, όσο τα χρόνια περνούν, καθιστώντας σε υπόδικο για τις πράξεις σου, αλλά και υπόλογο, για τις απραξίες σου.

268: Όπου και όπως

Το δύσκολο στην επίλυση ενός προβλήματος, δεν είναι η εύρεση της λύσης, αλλά η εφαρμογή της, όπου, και όπως, αυτή υποδεικνύει.

267: Το άκουσμα της Αλήθειας

Αν οι πράξεις υπέρ στηρίζουν τα λόγια σου, τότε και τα λόγια σου, θα μπορέσουν να υπό στηρίξουν την Αλήθεια, που χρειάζεται να ακουστεί.

266: Στέρηση προαγωγής

Είναι τα όσα δεν δίνεις, που σου στερούν την προαγωγή, που δικαιούσαι να λάβεις.

265: Το άλλοθι της αναγκαιότητας

Κάθε υπέρβαση που κάνεις, για κάποιον που αγαπάς, καλείται να μην επιβαρύνει κάποιον τρίτο, με το άλλοθι αυτής της αναγκαιότητας.

264: Το δεδομένο αύριο

Ενώ η αυριανή ημέρα, θεωρείται πάντοτε δεδομένη, στο μυαλό όσων ετοιμάζονται απόψε για ύπνο, τα μάτια, που τελικά καταφέρνουν να την αντικρίσουν, είναι πάντοτε λιγότερα.

263: Τα πέλματα της Ανθρωπότητας

Κάθε άνθρωπος, είναι μια μορφή καλαποδιού, που Ο Θεός δημιούργησε, μια μόνο φορά, για να βασιστούν πάνω τους, τα πέλματα ολόκληρης της Ανθρωπότητας.

262: Δικαιοδοσία

Οι προκλήσεις σου, ποτέ δεν θα μπορούσαν να επεκτείνονται, πέραν της δικαιοδοσίας σου.

261: Αδύναμη κατάρτιση

Πάντοτε θα ξεπερνά την ανθρώπινη λογική, το πως ένας αγράμματος μοναχός, στην απόκρημνη άκρη ενός μοναστηριού, βλέπει με εξονυχιστική ακρίβεια, εκεί που ο καταρτισμένος αδυνατεί.

Scroll to Top