1850: Υποδήματα Έργου
Γίνε εσύ τα υποδήματα που το Έργο σου χρειάζεται, προκειμένου ν’ αρχίσει να βαδίζει ανάμεσα στους ανθρώπους, και να αφουγκράζεται τις καρδιές τους.
Γίνε εσύ τα υποδήματα που το Έργο σου χρειάζεται, προκειμένου ν’ αρχίσει να βαδίζει ανάμεσα στους ανθρώπους, και να αφουγκράζεται τις καρδιές τους.
Μόλις ολοκληρωθεί η αγιογράφηση μιας εικόνας και οι άνθρωποι αρχίσουν να την φιλούν με ευλάβεια, θα φτάσει μια στιγμή που η επιφάνεια της θ’ αρχίσει να θυμίζει περισσότερο το ανθρώπινο μάγουλο, και σχεδόν καθόλου το ξύλο.
Κάθε φορά που βλέπεις κάποιον να πονάει, άνοιξε του την καρδιά σου για να μπει μέσα, και να φιλιώσει μαζί του.
Οι γραμμές των ποιημάτων μπορούν να παρομοιαστούν με στόρια σκίασης, που όσο πυκνή και αν είναι η μεταξύ τους διάταξη, το φως της Αλήθειας θα καταφέρνει πάντοτε να γίνεται αντιληπτό ακόμη και ανάμεσα τους.
Όταν σέβεσαι το σημείο του προσωπικού σου βρασμού, τότε η ανάγκη σου να το πλησιάζεις, αρχίζει να διαφοροποιείται τόσο ως προς την δραστηριότητα που ασκείς, όσο και προς την κλίμακα της που έχεις (προ)επιλέξει να την εξασκείς.
Όσο θ’αναβάλλεις την ανάπτυξη μιας πιο προσωπικής σχέσης με τον Θεό, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να πιστέψεις ότι η ευρύτητα της παρουσίας του, περιορίζεται μόνο εντός της εκκλησίας.
Μάθε πως τα πολλά που εσύ έχεις επιλέξει να κυνηγάς, είναι ελάχιστα μπροστά σε εκείνα που ο Θεός έχει ορίσει να κυνηγούν εσένα.
Αν περιποιηθείς τα ακροδάχτυλα της σκέψης σου, με την ίδια ζέση που φροντίζεις εκείνα του σώματος σου, τότε η ολική της έκθεση θα είναι για εσένα περισσότερο δελεαστική.
Το διαχρονικότερο χαϊμαλί απέναντι σε όλες τις δεισιδαιμονίες είναι η διαύγεια σκέψης.
Αφού η αγιογράφηση μιας εικόνας ολοκληρωθεί και εκτεθεί ώστε οι άνθρωποι να μπορούν με ευλάβεια να την φιλούν, τότε φτάνει μια στιγμή που η ξύλινη επιφάνεια θυμίζει λιγότερο κατασκευή και περισσότερο μάγουλο.