Ποιήματα

3306: Ο κόμπος του αφαλού

Η βελόνα της ζωής ολοκλήρωσε το κέντημα της ανθρώπινης ενσάρκωσης στον κόμπο του αφαλού.

3303: Νέα δεδομένα

Κάθε βαθιά συνειδητοποίηση  θυμίζει στρατιωτικό προσκλητήριο, όπου όλο το δυναμικό της ύπαρξης σου συγκεντρώνεται στο προαύλιο της διάνοιας σου, για να του γνωστοποιηθούν  τα νέα δεδομένα, που μέχρι πρότινος δεν ήταν δεδομένα.

3302: Η έννοια της προσευχής

Κάθε φορά που χάνεσαι, σου προσφέρεται απλόχερα η δυνατότητα ν’ανακαλύψεις την καθοδηγητική ακρίβεια που εμπεριέχεται μέσα στην έννοια της προσευχής.

3301: Ο πολυέλαιος του εγκεφάλου

Μέσα στον τρούλο του ανθρώπινου κρανίου κρέμεται ο πολυέλαιος του εγκεφάλου, που χάρη στις δισεκατομμύρια συνάψεις του, μπορεί και φωτοδοτεί με νόημα, κάθε απορία που κρατά την αντίληψη σε σκοτάδι.

3300: Χαρμόσυνα δάκρυα βροχής

Τα δέντρα είναι οι ασκητές της φύσης που προσεύχονται αδιάλειπτα στον Θεό, να ευλογήσει με την Χάρη του τα σύννεφα, ώστε η συγκίνηση τους να (εμ)ποτίσει την Γη των ανθρώπων με χαρμόσυνα δάκρυα βροχής.

3299: Στο συλλογικό

Και αν σε ρωτήσει κάποιος, πού μπορεί να βρει το προσωπικό του καλό, τότε, αποκρίσου του ότι, ανεξάρτητα από το πού ο ίδιος πιστεύει ότι αυτό μπορεί να βρίσκεται, η πραγματική απάντηση θα τον περιμένει πάντα μέσα στο συλλογικό.

3298: Οι εχθροί σου

Οι εχθροί σου είναι η πιο αξιόλογη κλίμακα που (θα) υπάρχει, για να αξιολογήσεις την αγάπη σου.

3296: Το γυάλινο περίγραμμα ενός λαμπτήρα

Τα τραύματα που σε καθιστούν όχι μόνο τρωτό αλλά και διάφανο απέναντι σε όλους, παραπέμπουν στο γυάλινο περίγραμμα ενός λαμπτήρα, από όπου το Φως μπορεί ν’ ακτινοβολεί με σταθερή (έν)ταση και εγγυημένη ασφάλεια προς όλες τις κατευθύνσεις.

3295: Μια κουταλιά ζεστού Λόγου

Τα χέρια της σκέψης ανάδευαν με μεράκι το μείγμα που υπήρχε μέσα στην οστική χύτρα του κρανίου, για να προσφέρουν σε κάθε  άνθρωπο που λιμοκτονούσε πνευματικά μια κουταλιά ζεστού Λόγου, που πέρα από τον κορεσμό αυτής της πείνας, θα (ανα)ζωογονούσε επίσης και το σώμα της νοημοσύνης τους.

3293: Η φλόγα της πίστης

Οι άνθρωποι που η κοινωνία απορρίπτει αποκαλώντας τους φελλούς, είναι εκείνοι που Ο Θεός επέλεξε να γίνουν η καντηλήθρα που θα (επι)πλέει πάνω στο γεμάτο με έλαιο(ς) καντήλι του θελήματος Του, για να δείχνουν στους πιστούς πώς ν’ανάβουν το φιτίλι της εσωτερικής τους κατάνυξης, με την φλόγα της πίστης.

Scroll to Top