732: Στην σκέψη
Στην σκέψη του Θεού, πρωταγωνιστούν όλοι.
Στην σκέψη του Θεού, πρωταγωνιστούν όλοι.
Τα δάκρυα, δεν ανήκουν σε εσένα, αλλά στην Ανθρωπότητα, που τα ενεργοποιεί για να διαβρώσει, το σκληρό περίβλημα της ατομικότητας σου.
Η γη που στηρίζει τα βήματα σου, νοιώθει μοναξιά, όταν κοιμάσαι.
Τα όρια της ζωής, υπάρχουν για να προξενούν στην προσπάθεια έξαρση, και στο πνεύμα άνθιση.
Αν σε ενδιαφέρει πραγματικά να ζήσεις σαν άνθρωπος, τότε φρόντισε με κάθε τρόπο, να απαλλαγείς από τον εαυτό σου.
Να λυπάσαι το κακό, γιατί όσο και αν χτυπάει τους ανθρώπους, εκείνοι πάντοτε θα μετασχηματίζουν το δηλητήριο του, σε αντίδοτο για τους άλλους.
Το έργο των ποιητών, γίνεται μπαστούνι στα χέρια των όσων τυφλώθηκαν από αγάπη, επιτρέποντας τους να προσεγγίσουν το ταίρι τους, απαγγέλοντας στίχους καρδιάς, μέσω της αφής του.
Όποτε σου ζητείται να εγκαταλείψεις κάτι, το δυσκολότερο ερώτημα δεν είναι το γιατί , αλλά το γιατί όχι.
Ο πόνος, τρέφει μεγάλο σεβασμό για τον άνθρωπο, γιατί όποτε παρουσιαζόταν στην ζωή του, εκείνος τον αγκάλιαζε πάνω του, όπως τα αγαπημένα του πρόσωπα.
Μπορείς να κάνεις τα πάντα σε έναν άνθρωπο, εκτός από το να τον αναγκάσεις να σε αγαπήσει.