Ποιήματα

2453: Η ευγλωττία

Η ευγλωττία είναι απολύτως ικανή να κερδίσει εντυπώσεις αλλά παντελώς ανίκανη να αντικαταστήσει την Αλήθεια.

2452: Εκτάσεις

Κάθε φορά που συγχωρείς τον εαυτό σου για κάτι που έκανε, ενσωματώνεις μέσα σου ολοένα και περισσότερες από εκείνες τις εκτάσεις, που πριν την συγκεκριμένη πράξη χαρακτηριζόταν ως εχθρικές.

2451: Η διάθεση

Η διάθεση σου μεταβάλλεται απ’ όσα δεν καταλαβαίνεις, και η αλλαγή της εκδηλώνεται πάνω σε όσα καταλαβαίνεις.

2450: Δέντρο αλήθειας

Η Αλήθεια είναι σαν το δέντρο της ελιάς που στέκεται ακίνητο εδώ και αιώνες, και που ανεξάρτητα από τις ευνοϊκές ή τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες που το περιβάλλουν, όταν έρθει η κατάλληλη ώρα πάντοτε (θα) κοινωνεί τους πιστούς της, είτε με ολόκληρο τον καρπό της σαν να είναι ο άρτος,

2449: Ανέκθετο στο Φως

Ό,τι είναι ανέκθετο στο Φως, σ’εκθέτει στην επίδραση της σκιάς σου.

2448: Άνευ σημασίας

Τίποτε δεν είναι άνευ σημασίας για τον άνθρωπο που ό,τι και αν χρειαστεί να κάνει, το αξιοποιεί για να παραμείνει συνειδητός.

2447: Σοβαρά ζητήματα

Όσο πιο πολύ (θα) πλησιάζεις το Φως τόσο (θα) βλέπεις τις λεπτομέρειες να μεταμορφώνονται σε σοβαρά ζητήματα.

2446: Τα δάχτυλα της μνήμης

Κάθε δύσκολη στιγμή που περνάς, γίνεται ένας επιπλέον κόμπος στο κομποσκοίνι της συνείδησης, που όταν το (παρα)δώσεις στα δάχτυλα της μνήμης, νοιώθεις την προσευχή σου να απευθύνεται Στον Θεό, περισσότερο αυθεντικά και λιγότερο τυπικά.

2445: Η ενδοχώρα των εννοιών

Η ποίηση κατευθύνει την ανθρώπινη αντίληψη στην ενδοχώρα των εννοιών, όπου η συνείδηση είναι ελεύθερη να επιλέξει είτε ν’αποδεχτεί την απλόχερη φιλοξενία της Αλήθειας που εδρεύει εκεί, είτε να την απορρίψει μόνιμα ή προσωρινά.

2444: Θεός και εαυτός

Το να προσπαθείς να κάνεις τον εαυτό σου Θεό, διαφέρει από το να προσπαθείς να κάνεις τον Θεό εαυτό σου.

Scroll to Top