Και αν λησμόνησες το πώς κάποτε γονάτιζες ευλαβικά μπροστά στον Θεό, τότε δοκίμασε κάθε φορά που θα χρειάζεται να απευθυνθείς σ’έναν μικρό άνθρωπο, να σκύβεις μέχρι τα μάτια του να συναντήσουν τα δικά σου, και όσο θα του μιλάς, θα νιώθεις την σπιρτάδα της αθωότητας του να (ξανα) ανάβει χαμογελαστά,
Αν νιώθεις ασθενικό το σώμα της σκέψης σου, τότε φρόντισε να θυμάσαι ότι μπορείς να το βοηθήσεις να στυλωθεί ξανά στα πόδια του, φορώντας του τα ζεστά ενδύματα της νοημοσύνης.
Η σάρκα είναι ο (περι)ορισμένος χρόνος που δίδεται στην ψυχή, για να μπορέσει να ενσαρκωθεί ανθρώπινα μέσα στο άχρονο.
Και αν οι περισσότεροι δυσκολεύονται να διαβάσουν το βιβλίο των τραυμάτων, αυτό δεν συμβαίνει επειδή είναι κακογραμμένο, αλλά εξαιτίας της αδυναμίας που διακατέχει την αναγνωστική τους προσοχή, ν’ακολουθήσει πιστά την αποτύπωση των γεγονότων της πραγματικότητας, χωρίς να παρασύρεται σε σκέψεις που εκθέτουν προκατειλημμένα την πραγματικότητα των γεγονότων.
Η σάρκα της σκέψης έβραζε μέσα στην φαιά ουσία της νοημοσύνης που γέμιζε το κρανίο, για να μπορεί ο άνθρωπος να προσφέρει τον ζωμό της υπέρβασης, ακόμη και σε όσους αδυνατούσαν να το μασήσουν, επειδή το σαγόνι της νοητικής τους κατανόησης, δεν είχε πλέον δόντια επίλυσης.
Ο ιδρώτας του καθενός μοιάζει με διαφορετική ποικιλία λιβανιού, που η φωτιά της κόπωσης ελευθερώνει στον ουρανό σαν γνήσια προσφορά, ευωδιάζοντας αλλά και συνάμα χαροποιώντας την φιλάνθρωπη όσφρηση Του Δωρητή της ζωής.
Όσο η ανθρωπιά (θα) καλλιεργεί με μεράκι τους δυο ποικιλόχρωμους κήπους των ανθρώπινων ματιών, τόσο πιο πλούσιοι θα είναι οι ώριμοι καρποί της ευαισθησίας που θα φυτρώνουν σαν δάκρυα μέσα από το ολόλευκο χώμα της όρασης.
Όταν επιτρέπεις στις αμφιβολίες σου να πλάσουν την ζωή σου, τότε απαγορεύεις στον εαυτό σου να βαδίσει τον δρόμο της ψυχής σου.
Οι μοναχοί της καρδιάς έχτισαν στον κόσμο της ανθρώπινης αντίληψης την εκκλησία του νου, για να μην λησμονήσουν το Φως της ψυχής, όσες νοοτροπίες αποσυντονίστηκαν εξαιτίας της απροθυμίας τους να πορευτούν (σ)την οδό της Αλήθειας.
Όσο όμορφα και εκλεπτυσμένα και αν είναι τα σχέδια που συλλαμβάνει και εκτελεί ένα μυαλό, είναι απίθανο ν’ αγγίξουν τον άνθρωπο αν ο δημιουργός τους δεν επιτρέψει στην καρδιά του να τα γεμίσει με τα χρώματα της συναισθηματικής του τοποθέτησης.
