Όσο και αν οι λέξεις συμβολοποιούν το φαινόμενο της σκέψης, δεν θα μπορέσουν ποτέ να σε κοινωνήσουν με την φύση της ίδιας της ουσία της, εξαιτίας της ανικανότητας τους να αποκτήσουν πρόσβαση στον ιερό χώρο της λειτουργίας της.
Όταν η λειτουργία της φιλοξενίας γίνεται συνειδητά, τότε η ιερότητα μετατρέπει το μπρίκι σε θυμιατό, για να εμπλουτίσει μυσταγωγικά τον χώρο και τις αισθήσεις με τις άχνες και την μυρωδιά του καφέ.
Ο φύλακας Άγγελος συνοδηγεί (σ)την ζωή σου, σαν ένας δάσκαλος οδήγησης μέσα στο κορμί σου.
Μια μικρή σπίθα αντίληψης αρκεί για να τυλίξει το ακατάληπτο σε παρανάλωμα νοητικού πυρός.
Κάθε χωμάτινος κόκκος είναι μια πελώρια αυλαία που επιτρέπει στη ζωή να εισάγει και να εξάγει το σθένος της από και προς όλους τους οργανισμούς που συμμετέχουν στην σκηνή της ενσάρκωσης, ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες της Θεϊκής σκηνοθεσίας.
Η μεγαλειότητα της ανθρωπιάς επιλέγει να φοράει στις πράξεις της, την απλότητα, και στις προθέσεις της, την ιερότητα.
Οι λέξεις μοιάζουν με τις μοίρες που είναι χαραγμένες πάνω στο μοιρογνωμόνιο των εννοιών, προσφέροντας σε κάθε πρόθυμη σκέψη τα σημεία που συνθέτουν με ακρίβεια το περίγραμμα της κατανόησης.
Οι φλέβες είναι κλαδιά από το δέντρο της Γενεαλογίας που ανθίζουν συνεχώς μέσα στον σπόρο του ανθρώπινου δέρματος σου, για να παράξουν και να προσφέρουν τους ευεργετικούς του καρπούς στις ανάγκες της Ανθρωπότητας.
Ο σπόρος της γραφής εμπεριέχει μέσα στα σπλάχνα του ένα δέντρο, που μπορεί να προσφέρει σε όλους εκείνους που τη διαβάζουν, έναν ίσκιο που θα σκεπάζει με γαλήνη κάθε αναγνωστικό νου, αν ο συγγραφέας δώσει στις ρίζες του χαρτί αντί για χώμα, και χρόνο αντί για νερό.
Η ανόθευτη σκέψη είναι το χαράκωμα που το πνεύμα της Ελευθερίας έσκαψε στο έδαφος της σύγχυσης , ώστε κάθε υπέρμαχος της να μπορεί να υπερασπίζεται αποτελεσματικότερα όλους εκείνους που αδυνατούν να απελευθερωθούν από τα πυρά της προπαγάνδας.
