2714: Να υπογράψεις
Το μόνο που σου ζητείται να υπογράψεις, είναι ό,τι σου υπαγορεύει να γράψεις η φωνή της ψυχής.
Το μόνο που σου ζητείται να υπογράψεις, είναι ό,τι σου υπαγορεύει να γράψεις η φωνή της ψυχής.
Στα σκαριφήματα των λέξεων μπορεί κανείς να διακρίνει την νεφελότητα του μη προφανούς, που κάλυπτε την έκφραση της νοηματικής σαφήνειας.
Όταν η φλόγα της αφύπνισης αγγίξει το φιτίλι της αφοσίωσης σου, τότε, το κερί της ζωής σου θα πάψει ν’αναλώνεται άσκοπα για να φαίνεσαι εσύ, και θ‘αρχίσει να θυσιάζεται για να βλέπουν οι άλλοι.
Τα λόγια της καρδιάς μοιάζουν με βαγόνια λυτρωτικού τρένου που φτάνει στον σταθμό της απονιάς, για να επιβιβάσει μέσα του κάθε πονεμένη και πικραμένη αντίληψη που παρέμενε πεισματικά εκεί, ώστε αφού πρώτα περάσει από τα τούνελ της συγχώρεσης, να τις μεταφέρει στον σταθμό της συμπόνιας.
Αν θες να μάθεις (σε) τί πιστεύεις, τότε, δες ποια σημαία κυματίζει πάνω στον λόφο που σχημάτισαν οι πράξεις σου.
Η γεύση της προσευχής φέρνει στον ουρανίσκο των αισθήσεων την κοσμογονία της πνευματικής νοστιμιάς.
Όταν η αντίληψη ποτίσει την ρίζα της δεξιότητας με τον ιδρώτα της πράξης, τότε, ο καρπός που παράγει η δημιουργία θ’ανθίζει φορώντας τα χρώματα της ζωής, και τις μυρωδιές της φύσης.
Η μυρωδιά του καινούργιου βιβλίου δεν αναδύεται από τα φύλλα του χαρτιού, αλλά από τ ‘άνθη του πνεύματος που ο συγγραφέας φύτεψε στο λευκό χώμα των σελίδων.
Ο ναός της πίστης που υπάρχει μέσα σου θα παραμένει ακλόνητος, ώστε όταν οιτεκτονικές πλάκες του ασυνείδητου ολοκληρώσουν τις σεισμικές τους δραστηριότητες πάνω σε όλες τις δομές της πραγματικότητας, εσύ να μπορείς να μεταλαμπαδεύσεις Το Φως της Ανάστασης, με το κερί της ανθρωπιάς, σε όσους έπαψαν να βλέπουν εξαιτίας της
Ο ήχος της ανάσας είναι η χροιά της αρχέγονης γλώσσας της ζωής, που σιωπηλά αλλά φανερά εκφράζει όλα εκείνα που είναι δεδομένα αλλά όχι αυτονόητα.