Ποιήματα

2146: Ν’αγαπάς

Για να νικήσεις χρειάζεται ν’ αντέξεις, και είναι αδύνατο να ξεπεράσεις τις αντοχές σου, αν δεν αγαπάς.

2144: Θερμοκήπιο ανθρώπινης φύσης

Λουλούδια τα παιδιά που αντί για ήλιο επιζητούν την αγκαλιά, γιατί εκεί είναι το θερμοκήπιο της ανθρώπινης φύσης, όπου μαθαίνουν να φωτοσυνθέτουν την Χάρη Του Θεού.

2142: Συντεταγμένες αυθεντικότητας

Οι ευαισθησίες σου είναι οι συντεταγμένες που ορίζουν με ακρίβεια το στίγμα της αυθεντικότητας σου, πάνω στο γεωγραφικό μήκος και πλάτος του συμπαντικού χάρτη.

2141: Το χρώμα της Αγιοσύνης

Μόνο τ’ ολόψυχο χαμόγελο μπορεί να ζωγραφίσει φυσικά στο ανθρώπινο πρόσωπο το χρώμα της αγιοσύνης.

2139: Το σφιχταγκάλιασμα

Ο στίχος είναι ο καρπός που προέκυψε από το σφιχταγκάλιασμα της αγάπης και του πόνου.

2137: Μετάνοιες

Δεν έχει νόημα να σπάσεις τα γόνατα σου στις μετάνοιες, αν δεν σπάσεις πρώτα τις αμφιβολίες της καρδιάς σου.

2136: Χυτήριο ιδεών

Στο χυτήριο των ιδεών το καλούπι είναι μια έννοια που διαφοροποιείται ανάλογα με την δυναμική που διέπει το εκάστοτε πνεύμα που προσέρχεται σε αυτό.

2135: Μεταλλουργός γλώσσας

Ο ποιητής είναι ένας μεταλλουργός που αντί για μέταλλο δουλεύει την γλώσσα, όπου έχοντας για σφυρί την νόηση και για πύραυνο την καρδιά, χτυπά την δομή της πάνω στο αμόνι του πνεύματος, μέχρι ότου η ομορφιά της τελικής έκφρασης ν’αγγίξει ακόμη και τους ανίδεους.

Scroll to Top