Ποιήματα

890: Παλαίστρα σύλληψης

Πάνω στην παλαίστρα της σύλληψης, ο συγγραφέας και η ιδέα, θα ανταλλάσσουν νοηματικές λάβες, μέχρις ότου όλες οι παρανοήσεις που ενυπάρχουν μεταξύ τους, να ηττηθούν.

887: Συνεδρίες ιδεών

Οι ιδέες, μετά από τις επαναλαμβανόμενες απορρίψεις που δέχονται από τους ανθρώπους, προβαίνουν σε συνεδρίες ώστε αφού επανακτήσουν πλήρως το δυναμικό τους, να ξανεπανέλθουν όντας περισσότερο ανθεκτικές απέναντι στην άρνηση.

886: Η σκόνη των μαρμάρων

Η σκόνη των μαρμάρων που κατέληξε στο πάτωμα του γλύπτη, είναι το λευκό αίμα που χύθηκε, όταν η αγνότητα του σώματος της ύλης, ικανοποίησε τον ανθρώπινο πόθο για μια νέα γέννηση.

879: Ακόμη και η ελπίδα

Ακόμη και η ίδια η ελπίδα ξαφνιάζεται, όταν ακούει τις συμβουλές που οι Άγιοι προσφέρουν με εγκαρδιότητα στους προσκυνητές.

876: Το να κάνεις

Το να κάνεις ότι θέλεις θα είναι πάντα προαιρετικό, ενώ το να κάνεις ότι χρειάζεται θα είναι πάντα επιτακτικό.

875: Κόκκος άμμου

Κάθε κόκκος άμμου είναι ένα κομμάτι παζλ, που αποκαλύπτει την αισθητική της ύλης, όπως την συνέλαβε ο Θεός.

874: Οι γύρω σου

Υπάρχουν και αποφάσεις που θα σε καλέσουν να αφήσεις πίσω σου, όχι μόνο τους γύρω σου, αλλά και τον ίδιο σου τον εαυτό.

871: Δράση πράξεων

Το αφηρημένο της σκέψης, γίνεται ορισμένο με λέξεις, όταν η δράση των πράξεων, υπακούσει στους ορισμούς των εμπνεύσεων.

Scroll to Top