676: Επούλωση ουρανού
Τα σύννεφα, είναι τα λευκοκύτταρα του ουρανού, που επουλώνουν την έκκριση βροχής, όταν η γαλάζια του επιδερμίδα ανοίγει.
Τα σύννεφα, είναι τα λευκοκύτταρα του ουρανού, που επουλώνουν την έκκριση βροχής, όταν η γαλάζια του επιδερμίδα ανοίγει.
Όταν μαλακώνει η καρδιά, τότε η πένα που συγγράφει την έκφραση της, θα αρχίζει να επιτρέπει ολοένα και περισσότερο χώρο, στην οπτική του αναγνώστη.
Η ποίηση είναι επικίνδυνη, γιατί μόνο με δυο λέξεις, μπορεί να σου θυμίσει, τι καλείσαι να νοιώσεις, ως άνθρωπος.
Είναι εξαιτίας της απουσίας του περιττού, που η απλότητα της έκφρασης, καταφέρνει να αγγίξει ψυχές, κρατώντας ανόθευτο το περιεχόμενο της.
Βούτηξε στον ωκεανό της αμφιβολίας, και πρόσφερε την σανίδα της πίστης, σε όλους τους ναυαγούς, του πλοίου που ονομαζόταν προσπάθεια.
Αν έδινες μια ευκαιρία, σε αυτά που τόσο επιπόλαια αποκαλείς αδιάφορα, θα διαπίστωνες ότι ίσως και να μην έχεις καταλάβει, τι πραγματικά ορίζει ως έννοια, η λέξη ενδιαφέρον.
Οι άνθρωποι, παλεύουν με τα μεγάλα ερωτήματα, εξαιτίας της ανάγκης τους, να ψηλαφίσουν το πρόσωπο του Θεού.
Το χατήρι, είναι μια μορφή περπατούρας, που κάνει πιο εφικτά, τα πρώτα βήματα απομάκρυνσης από τον εαυτό.
Το παράπονο, είναι ένα βαρόμετρο, που δείχνει με ακρίβεια, την κλίμακα που το στοιχείο της ευθύνης, κατέλαβε στην ατμόσφαιρα των ευθυνών σου.
Το παιδί μέσα σου, πάντοτε θα γελά με την σοβαροφάνεια της εικόνας, που με τόσο επαγγελματικό τρόπο, έχεις δημιουργήσει προσπαθώντας να εντυπωσιάζεις.