605: Άρωμα αυθεντικότητας
Το άρωμα της αυθεντικότητας, μπορεί να αναδύεται από τα πέταλα των πράξεων σου, αλλά μπορεί να παραχθεί, μόνο μέσα από το λιώσιμο του βλαστού, της προσωπικότητας σου.
Το άρωμα της αυθεντικότητας, μπορεί να αναδύεται από τα πέταλα των πράξεων σου, αλλά μπορεί να παραχθεί, μόνο μέσα από το λιώσιμο του βλαστού, της προσωπικότητας σου.
Κάθε φορά, που μια συγκεκριμένη πράξη, εναποθέτει το φορτίο από τον αντίκτυπο της, μέσα στην θυρίδα της πραγματικότητας, η διάσταση της, θα επηρεάζεται ανάλογα με το πρόσημο, που χαρακτηρίζει την ποιότητα του περιεχομένου της.
Η ιδιαίτερα αναπτυγμένη διάκριση, προσφέρεται ώστε ο Λόγος του Θεού, να αποκτήσει ευκρίνεια, στην κατανόηση των ανθρώπων.
Του απαγόρευαν να έχει καρδιά, γιατί είχε την ανάγκη, να την προτάσσει για ασπίδα, μπροστά σε οτιδήποτε έτεινε να προξενήσει αφόρητο πόνο στους άλλους.
Όταν το αόρατο, σου αποκαλύπτει το πρόσωπο του, είναι γιατί στα μάτια σου, αντίκρισε το θέαμα που οι άνθρωποι συναντούσαν, στα μάτια του Χριστού.
Το αποτύπωμα, από τα θαύματα του Θεού, θα αφήσει ανεξίτηλα στίγματα υπέρ φυσικότητας, πάνω στις ζωές των ανθρώπων, για να μεταφέρουν το άρωμα της παρουσίας του, μέσα στην κοινωνία της Βαβέλ.
Όταν η όψη του Έβερεστ, των προσωπικών σου αμφιβολιών, παρουσιάζεται επιβλητικά στο οπτικό σου πεδίο, φρόντισε να θυμάσαι, πως αυτό μπορεί να αναιρεθεί, μέσα από την χρήση “ενός” σχοινιού.
Χωρίς την ευθύνη των πράξεων, κάθε επικαλεσμός της έννοιας της ελευθερίας, στην πραγματικότητα θα αποτελεί προπαγάνδα.
Η ακεραιότητα της σκέψης, θα είναι εξαιρετικά ευάλωτη, όσο η καλλιέργεια της θα αναβάλλεται μόνιμα επ αόριστον.
Αν η καρδιά, δεν είναι γεμάτη ουλές, όταν την παραδόσεις στα χέρια του ποιητή της, σημαίνει πως τον πόνο που απέφυγε, θα τον επωμιστούν οι ώμοι των αθώων.