2270: Κόκκινο πανί
Ο εγωισμός είναι το κόκκινο πανί, που ο εχθρός της ψυχής χρησιμοποιεί για να σε παρασύρει στην αρένα των ψευδαισθήσεων, ώστε να σ’εξαντλήσει με το τίποτα, για το τίποτα.
Ο εγωισμός είναι το κόκκινο πανί, που ο εχθρός της ψυχής χρησιμοποιεί για να σε παρασύρει στην αρένα των ψευδαισθήσεων, ώστε να σ’εξαντλήσει με το τίποτα, για το τίποτα.
Υπάρχουν μάτια που βλέπουν όσο τους επιτρέπουν οι αναμνήσεις του παρελθόντος, οφθαλμοί που βλέπουν όσο αντέχει η ευκρίνεια του παρόντος, βλέμματα που φτάνουν πέρα από το προφανές του μέλλοντος, και οράσεις που συναντούν τους ορίζοντες που βρίσκονται πίσω από τους ορίζοντες.
Αυτός που είσαι δεν είναι απαραίτητα αυτός που βλέπεις, και αυτός που βλέπεις δεν είναι απαραίτητα αυτός που είσαι.
Όταν η σιωπή μπορέσει να σε εμπιστευτεί, τότε θ’αρχίσει να μοιράζεται μαζί σου πιο προσωπικές πτυχές της Αλήθειας, που ενώ δεν ήταν ποτέ κρυφές, έμοιαζαν να είναι, εξαιτίας των ελάχιστων εχέμυθων φίλων που εκείνη πάντα είχε.
Και αν της Αγιοσύνης ο δρόμος είναι τραχύς, είναι γιατί οι συγκεκριμένοι διαβάτες τον περπατούσαν ξυπόλητοι.
Και αν το βιβλίο παραμένει σιωπηλό όταν το διαβάζεις, είναι επειδή πέρα από το περιεχόμενο του έχει την ανάγκη να σου διδάξει, γιατί να κάνεις και εσύ το ίδιο, όταν κάποιος σου ανοίγει την καρδιά του.
Ο Θεός είναι διάφανος, άοσμος, άγευστος, όπως το νερό, γιατί μόνο η δική Του ουσία μπορεί να ξεδιψάσει το πνεύμα, και ν’αναζωογονήσει την ψυχή.
Τα μάτια σου είναι ο πλανήτης της πραγματικότητας που εσύ ζεις, τα δάκρυα είναι οι στιγμές που βιώνεις τον προσωπικό σου βιβλικό κατακλυσμό, η κιβωτός που θα σε κυοφορήσει ενώ βρίσκεσαι ανυπεράσπιστος μέσα τους είναι η πίστη σου, και ο Νώε είναι ο Θεός, που παρ όλες τις δυσκολίες μεριμνά
Κάθε πραγματική συγκίνηση πλημμυρίζει τον κόσμο που τα μάτια έφτιαξαν μέσα σε δάκρυα Αλήθειας, έτσι ώστε όταν αυτά στεγνώσουν, η οπτική τους να εμπλουτιστεί με επιπλέον ευκρίνεια.
Οι αφίσες που ήταν κρεμασμένες στα εφηβικά δωμάτια, έγιναν με τα χρόνια εικονίσματα.