2592: Η καρδιά του ήλιου
Και όταν τον ρωτούσαν, γιατί ξυπνούσε πάντα χαράματα και φορούσε τα καλά του, εκείνος τους απαντούσε “για να βρει και ο Ήλιος κάποιον που θα είναι πρόθυμος να συζητήσει μαζί του για τα όσα είδε στο ταξίδι του όσο έλειπε”.
Και όταν τον ρωτούσαν, γιατί ξυπνούσε πάντα χαράματα και φορούσε τα καλά του, εκείνος τους απαντούσε “για να βρει και ο Ήλιος κάποιον που θα είναι πρόθυμος να συζητήσει μαζί του για τα όσα είδε στο ταξίδι του όσο έλειπε”.
Δες την προσπάθεια σαν μια φαρέτρα δυναμικού γεμάτη από βέλη πρόθεσης, που όσο θ’αφοσιώνεσαι στη στόχευση, τόσο θα είσαι ανά πάσα στιγμή ικανός να πλήξεις, όχι μόνο ορατούς αλλά και αόρατους στόχους.
Ο πίνακας των λαθών πάνω στον καμβά της προσπάθειας αποτυπώνει με σαφήνεια την αισθητική της απόκλισης.
Κάθε κείμενο είναι ένα νοητικό δάσος που σχηματίστηκε από την σταδιακή εμφάνιση των λέξεων που φύτρωναν σαν δέντρα, προσφέροντας σ’όσους έχουν ανάγκη από επιπλέον καθαρό αέρα στους εγκεφαλικούς τους πνεύμονες, μια σκεπτοπορεία μέσα στα μονοπάτια της πνευματικής φύσης.
Και αν κάποιες στιγμές νοιώθεις τα βήματα σου δύσκολα είναι γιατί πέρα από το δικό σου σώμα μεταφέρουν και εκείνο της γενεαλογίας σου.
Η αντίληψη είναι ένα πνευματικό μηχανουργείο που τορνεύει την πραγματικότητα ανάλογα με τη μαστοριά του καθενός.
Ο ουρανός είναι το διάφανο σκηνικό που Ο Θεός δημιούργησε ώστε όταν οι άνθρωποι θα ποιούν το ήθος τους πάνω στην σκηνή της ζωής, να μην αποσπάται η προσοχή τους από τα όσα συμβαίνουν στ’αγγελικά παρασκήνια.
Ο Φύλακας Άγγελος κοινωνεί τους καλούς λογισμούς στο στόμα του εγκεφάλου με την λαβίδα της έμπνευσης.
Το γλυκό αεράκι είναι η αφή της παλάμης του Θεού, που όποτε αγγίζει τα δέντρα βλέπεις τα φύλλα τους ν’ανασηκώνονται σαν μια ανατριχίλα να διαπέρασε τον κορμό τους.
Τα έντονα μποφόρ κάθε συναισθηματικής καταιγίδας μπορούν πολύ εύκολα να προκαλέσουν βροχή δακρύων, εξαιτίας των αυξημένων νεφώσεων που συγκεντρώνονται γύρω από τους μέχρι πρότινος ξάστερους ουρανούς των ματιών.