Ποιήματα

341: Κάθε σκαλοπάτι

Κάθε σκαλοπάτι που ανεβαίνεις, θα σου προσφέρει την οπτική που αναλογεί, στις θυσίες που σε οδήγησαν σε αυτό.

339: Ο δρόμος της σκέψης

Ποτέ δεν πρόκειται να στερέψεις από υλικό, όσο θα επιλέγεις να βαδίζεις, τον δρόμο της σκέψης.

338: Η απόρριψη

Όσο και αν η απόρριψη, μοιάζει με τελικό προορισμό, στην πραγματικότητα, δεν είναι τίποτε άλλο, από μια σήμανση, που εμφανίστηκε για να σε οδηγήσει, προς μια διαφορετική πλοήγηση.

337: Τα παιχνίδια με τις λέξεις

Όσο και αν τα παιχνίδια με τις λέξεις, καταφέρουν να εντυπωσιάσουν τους αποδέκτες, δεν πρόκειται ποτέ να συναντήσουν, τις απαιτήσεις του ανθρώπινου πνεύματος, για ουσία.

336: Ο χορός του απρόοπτου

Το ανεπίσημο γίνεται επίσημο, όταν η προθυμία πιάσει από το χέρι τις αμφιβολίες, ώστε να τις παρασύρει με χαρά, στον χορό του απρόοπτου.

335: Στήθος λυχνάρι

Στον δρόμο για το άγνωστο, όταν όλοι οι φάροι θα βρίσκονται πίσω σου, ζήτησε από την καρδιά σου, να καεί για Τον Θεό, και αφού το στήθος σου γίνει λυχνάρι, δες όλο το σκοτάδι να γίνεται μέρα.

334: Ομορφιά πολυπλοκότητας

Μίλα απλά, αν θέλεις να απεικονίσεις στον καμβά της κατανόησης των άλλων, την ομορφιά της πολυπλοκότητας με ακρίβεια.

333: Ήδη γνωστά

Ανεξάρτητα από το πόσα σκοπεύεις, να αποκαλύψεις για ένα ζήτημα, φρόντισε να θυμάσαι, πως στο πνεύμα, είναι ήδη όλα γνωστά.

332: Το ψωμί

Ο πόνος είναι για τον άνθρωπο, ότι η μαγιά για το ψωμί.

Scroll to Top