Γιατί: Δυσκολεύομαι πολύ να καταλάβω τον εαυτό μου.
Δάσκαλος: Σε ενοχλεί αυτό;
Γιατί: Όχι αλλά με κάνει να συνειδητοποιώ ότι κάτι μου λείπει.
Δάσκαλος: Είναι σίγουρο αυτό;
Γιατί: Ναι είναι σίγουρο.
Δάσκαλος: Σκέφτηκες ποτέ ότι αυτό που αισθάνεσαι ότι μπορεί να σου λείπει δεν αφορά εσένα;
Γιατί: Και δεν αφορά εμένα τότε ποιον αφορά;
Δάσκαλος: Αφορά την Αγάπη.
Γιατί: Αμάν πια με αυτήν την Αγάπη! Μια πολύ αόριστη έννοια που στην εμφανίζουν όταν δεν έχουν να σου δώσουν σαφείς εξηγήσεις.
Δάσκαλος: Είσαι σίγουρος(ς) ότι η ίδια η λέξη δεν επαρκεί για να (σου) εξηγήσει;
Γιατί: Ακόμη και αν επαρκεί εγώ δεν μπορώ να την καταλάβω.
Δάσκαλος: Δυσκολεύεσαι να καταλάβεις τον εαυτό σου γιατί η Αγάπη αρχίζει να επεξηγεί όλα εκείνα που εσύ αδυνατείς να κατονομάσεις.
Γιατί: Και γιατί αδυνατώ;
Δάσκαλος: Δεν αδυνατείς λόγω ανικανότητας αλλά επειδή το κίνητρο που πυροδοτεί την Αγάπη δεν υπόκειται στη λογική.
Γιατί: Δηλαδή θέλεις να μου πεις ότι αυτό γίνεται επειδή το λογικό αδυνατεί να συλλάβει μια πράξη που δεν το ενστερνίζεται.
Δάσκαλος: Ναι. Αλλά για την ακρίβεια δεν είναι ότι το κάνει επειδή δεν το ενστερνίζεται αλλά επειδή είναι ο μόνος τρόπος να το υπερβεί.
Γιατί: Και είναι στο σημείο αυτής της υπέρβασης που εγώ παύω να ψάχνω απαντήσεις.
Δάσκαλος: Και εκεί σταματάει ο εαυτός σου!
Γιατί: Το κατάλαβα! Αυτό που δεν κατάλαβα είναι τι ξεκινά εκεί που τελειώνει ο εαυτός;
Δάσκαλος: Η Αγάπη.
Γιατί: Ποια Αγάπη.
Δάσκαλος: Της υπέρβασης.
Γιατί: Ποιας υπέρβασης;
Δάσκαλος: Του οποιαδήποτε λόγου.
